Wat een mooie kans heb ik gehad op mijn basisschool, om mijn werk als remedial teacher een andere dimensie te kunnen geven.
Van maart tot aan het eind van het schooljaar heb ik buiten lesgegeven. Tot half juni heb ik dat samen met mijn paardje Cowboy gedaan. Hij is lekker klein, dus makkelijk mee te nemen en voor de kinderen is het een mooi maatje. Zelfs kinderen die eigenlijk niets van paarden moeten hebben, besloten toenadering tot hem te zoeken. Kinderen die het spannend vonden en eerst alleen maar toekeken, kwamen dichterbij. En sommige zag ik zelfs meer ontspannen dan wanneer we binnen in de RT-ruimte waren. Ik ben nu al supertrots op deze kinderen!
We zijn vooral met spelling bezig geweest. Normaal werkt Anders leren met paarden met Taal in blokjes, maar bij ons werk ik met Pispello. Dus heb ik alles omgebogen naar deze methode. In het begin was het even wennen, maar al gauw konden de kids zelf het parcours opbouwen. Er waren ook twee beweegspellen bij. Het springspel met hoepels in de kleuren van de categorieën en een woordlegspel met de klankgroepkaartjes in kleur.
In maart was het best nog wel eens koud of moesten we vanwege regen toch naar binnen, maar dit is eigenlijk maar kort geweest.
Aan het eind van de periode heb ik Cowboy thuis gelaten, er waren bij de andere groepen ook veel activiteiten buiten, waardoor het voor hem wel erg onrustig werd. Dit mocht de pret niet drukken, het weer bleef goed dus bleven we zo lang mogelijk buiten remedial teaching geven. De resultaten van sommige kinderen zijn wel wat omhoog, maar bij sommigen ook weer niet. De periode was daarvoor helaas niet lang genoeg. Wat ik gezien heb op sociaal emotioneel gebied, zijn er flinke stappen gezet. Dat is waardevoller dan de resultaten, die komen later wel weer goed. Op naar meer lessen buiten zou ik zeggen.