Categorie: Coaching

Kinderen die wel kunnen leren, maar niet in een klaslokaal

Er zijn in ons land ongeveer 15.000 kinderen die niet naar school gaan of dreigen niet meer naar school te gaan.

Er wordt dan gesproken over thuiszitters of kinderen die dreigen thuis te komen zitten.

Helaas komt dit steeds vaker voor in ons land. Ondanks de extra zorg die geboden wordt, gaat het alsnog niet goed met deze kinderen.

Verschillende oorzaken liggen hieraan ten grondslag.

Bij de grootste groep komt autisme, AD(H)D, angsten, depressies, trauma’s of hechtingsproblematiek voor.

Zij zijn na een dag op school vaak zo overprikkeld, dat dit thuis escaleert. Geregeld hoor ik als leerkracht de vraag; “Is er iets gebeurd op school? Hij/zij ontplofte thuis helemaal en liep stampvoetend en schreeuwend naar zijn/haar kamer.” Op school is er dan niets aan de hand. Hier laten ze vaak sociaal wenselijk gedrag zien en houden ze zichzelf nog in, maar thuis vliegen ze dan uiteindelijk uit de bocht. Naar mate ze ouder worden zal dit niet meer lukken en gaat het dan steeds moeilijker en moeizamer op school.

Het grote leerkrachten tekort en de prestatiedruk doen hier geen goed aan. Deze groep kinderen is juist gebaat bij rust en regelmaat, dus dezelfde leerkracht voor de groep en niet telkens een ander uit een vervangingspool.

De prestatiedruk die door toetsen en het inkaderen van kinderen in de te behalen doelen, doet hier geen goed aan.

Gelukkig zie je op scholen steeds meer dat de druk van de ketel moet en wordt er goed gekeken naar wat moet en wat kan.

Zij doen daar erg hun best ook voor deze groep kinderen de juiste zorg te bieden. Toch zijn er nog (te) veel kinderen die ziek worden van deze stress en thuis komen te zitten.

Binnenkort ga ik een bijscholing doen (2 oktober) en onderzoeken of Up coaching met paarden deze groep kinderen kan helpen.

Dat zal dan in de vorm van ‘Anders leren met paarden’ gaan en heeft als naam ‘De Buitenklas’.

Wil je meer weten over dit concept? Kijk dan eens op www.anderslerenmetpaarden.nl onder het kopje De Buitenklas. Hier kun je lezen hoe het werkt en voor wie het geschikt is.

Eind oktober/begin november hoop ik jullie meer hierover te kunnen vertellen.   

Nog even geduld!

Ponymiddag

Met mijn auto vol met coachspullen rijd ik richting Ossendrecht. De kinderen zitten nog gezellig te eten onder de veranda naast de rijbak. Enthousiast word ik begroet en willen ze gelijk aan de slag. Eerst de auto leeg halen, met zoveel handen is dat zo gebeurd. Zo leuk, ze helpen echt allemaal mee en zijn zo benieuwd wat er allemaal in die ton zit. Als we alles opgesteld hebben gaan we van start.

Eerst opwarmen met een paar Rots&Water oefeningen. Zo gaan we met de armen zwaaien en dan gebeurd er iets zo moois, we zwaaien allemaal tegelijk! We noemen het dan ook de parallelzwaai. Daarna gaan we eens kijken hoe stevig we staan en of je snel uit balans raakt. Chinees boksen en chinees kleven, wie heeft de meeste punten gehaald?

Om goed in balans te zijn, heb je geoefende executieve functies nodig. Bij Anders leren met paarden is dat natuurlijk in de vorm van paarden. Deze paarden lopen als een stevige kudde in je Breinland. Na de uitleg hierover gaan we naar onze eigen breinpaardjes kijken. Hoe stevig is jouw kudde?

Wat kunnen de kinderen al goed inschatten welk paard meer moet oefenen! Het onthoudpaard en het opruimpaard gaan we vandaag uit de kudde halen om te trainen.

Als laatste mogen alle kinderen aan het rad draaien om een kaartje te kunnen omdraaien. Op het kaartje staat een zin die soms bij ze past, soms niet helemaal…. of toch wel?

De klas uit het veld op.

Wat een mooie kans heb ik gehad op mijn basisschool in Bergen op zoom, om mijn werk als remedial teacher een andere dimensie te kunnen geven.

Van maart tot aan het eind van het schooljaar heb ik buiten lesgegeven. Tot half juni heb ik dat samen met mijn paardje Cowboy gedaan. Hij is lekker klein, dus makkelijk mee te nemen en voor de kinderen is het een mooi maatje. Zelfs kinderen die eigenlijk niets van paarden moeten hebben, besloten toenadering tot hem te zoeken. Kinderen die het spannend vonden en eerst alleen maar toekeken, kwamen dichterbij. En sommige zag ik zelfs meer ontspannen dan wanneer we binnen in de RT-ruimte waren. Ik ben nu al supertrots op deze kinderen!

We zijn vooral met spelling bezig geweest. Normaal werkt Anders leren met paarden met Taal in blokjes, maar bij ons werk ik met Pispello. Dus heb ik alles omgebogen naar deze methode. In het begin was het even wennen, maar al gauw konden de kids zelf het parcours opbouwen. Er waren ook twee beweegspellen bij. Het springspel met hoepels in de kleuren van de categorieën en een woordlegspel met de klankgroepkaartjes in kleur.

In maart was het best nog wel eens koud of moesten we vanwege regen toch naar binnen, maar dit is eigenlijk maar kort geweest.

Aan het eind van de periode heb ik Cowboy thuis gelaten, er waren bij de andere groepen ook veel activiteiten buiten, waardoor het voor hem wel erg onrustig werd. Dit mocht de pret niet drukken, het weer bleef goed dus bleven we zo lang mogelijk buiten remedial teaching geven. De resultaten van sommige kinderen zijn wel wat omhoog, maar bij sommigen ook weer niet. De periode was daarvoor helaas niet lang genoeg. Wat ik gezien heb op sociaal emotioneel gebied, zijn er flinke stappen gezet. Dat is waardevoller dan de resultaten, die komen later wel weer goed. Op naar meer lessen buiten zou ik zeggen.

Cadeautje



Vanmorgen een superleuke coaching gedaan met Martine. Eerst hebben we samen gezocht naar haar verlangen. Met behulp van de “paardenkracht coachkaarten” kwamen we daar wel achter. Ze is gewend om nieuwe dingen grondig te onderzoeken en schema’s te maken. Soms zou ze best sneller in actie willen komen. Wat een mooi thema zeg en helemaaaal niet herkenbaar hoor…ahum. 😉

Onderweg naar de paarden leg ik uit hoe paardencoaching werkt en wat het nu eigenlijk is. Bij de paarden doen we eerst een korte bodyscan (mindfulness) om goed in het hier en nu te zijn. Ze voelt zich veilig bij Jessica, lekker klein. Als eerste oefening laat ik haar contact maken en een stukje lopen. Eens kijken wie er de leiding heeft. Martine geeft ook aan dat ze die druktemaker (O’Myra- tweejarige) aan de andere kant van de draad maar spannend vindt. Dan maak je de ronde wat kleiner, geen probleem hoor.

We gaat het model van Bateson doen. Dit is een model waarbij je op zes niveaus aan gedragsverandering kunt werken. Jessica stelt haar duidelijk op de proef om eens te kijken hoe stevig ze in haar schoenen staat. Martine laat zich dat maar één keer gebeuren hoor. Toch zeker nadat ik haar hierover laat nadenken, hoe stevig sta jij in je schoenen?

Als afsluiter bedanken we de pony en gaan we naar huis om daar nog een mooie inzichtkaart te trekken. Martine gaat met een goed gevoel naar huis en ik zak ook in een heerlijk gevoel van slagen. WauW….

Samenwerkend leren

Vandaag ga ik naar Praktijk_Liefs van Linda. Ze heeft me gevraagd om een ochtend mee te helpen en zo alvast eens met materiaal en oefeningen van ‘Anders leren met paarden’ te werken. We kennen elkaar alleen nog maar van de zoomsessies business coaching bij ‘De gelukkige professional’ van Myriam de Roo, maar nu gaan we elkaar ‘live’ ontmoeten. Vroeg rijd ik over de oesterdam naar het terrein waar Linda deze ochtend organiseert. Het terrein is niet te missen, er staat een mooi kleurig parcours opgesteld en er hangen overal vlaggen. Ze vertrouwd op mijn schrijf skills en vraagt of ik de welkom boodschap op het whiteboard wil schrijven. Het ging wat lastig in de regen, maar het is gelukt.

Er komen zo’n 20 kinderen vandaag. Druppelsgewijs komen ze aan en na het afscheid van de ouders gaat het feest beginnen. Ik ben ingedeeld bij de stokpaardjes en de andere activiteiten zijn hoefijzers versieren en ‘Pimp my pony’. Samen gaan we aan de slag om de kinderen een onvergetelijke ochtend te geven. Het eerste groepje komt enthousiast bij het parcours aan en willen het liefst gelijk beginnen. Na wat uitleg over parcours rijden en de tafels zijn we los. De eerste groep heeft wat leeftijdsverschil, twee meiden zijn de oudsten en de andere vier hebben nog niet eens de tafels gehad op school. Gelukkig willen de meiden de jonkies wel meenemen in het parcours en gaat het geweldig goed. Daarna komt er een wat oudere groep met twee nadrukkelijk aanwezige jongetjes. Ook hier is het enthousiasme hoog en gaan ze echt aan de slag na de uitleg en het lopen van het parcours. Nadat er een paar rondes gelopen en gesprongen zijn, slaat de vermoeidheid toe en ploffen ze in het gras. De derde groep heeft ook wat oudere meer aanwezige meiden, maar ook hier wordt goed ‘gereden’. Elk groepje krijgt uiteraard een heuse prijsuitreiking met een medaille. Iedereen verdient een prijs!! Tussen elke activiteit is er gelegenheid om te snoepen en lekker te drinken. In de wat grotere pauze zijn er zelfs overheerlijke, prachtig opgemaakte, cupcakes.

Aan het eind van de ochtend komt zelfs een journalist van de plaatselijke krant het terrein op om Linda alles te vragen over deze gezellige activiteiten ochtend. Tevreden en met een big smile gaan de kinderen weer met hun ouders mee. Wat een superochtend heb ik hier meegemaakt en heb ook weer zoveel geleerd! Zo mooi dat dit in samenwerking kan!